«محمدعلی اخلاقی»، عضو پارلمان افغانستان در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، اظهار داشت: روند صلح افغانستان به شکل چهار ضلعی است؛ در ضلع اول آن دولت افغانستان، در ضلع دوم آن طالبان و دیگر مخالفان دولت این کشور، در ضلع سوم آن کشورهای غربی و ناتو و در ضلع چهارم آن، کشورهای همسایه افغانستان مخصوصاً پاکستان قرار دارند.
اخلاقی افزود: این چهار طرف در 12 سال گذشته نخواستند صلح در افغانستان پایدار بماند تا نیروهای خارجی از این کشور خارج شوند و افغانستان نیز به جمله کشورهای رو به توسعه ملحق شود.
به اعتقاد وی، در کنار این چهار طرف، جامعه جهانی نیز در 12 سال گذشته در راستای صلح افغانستان هیچ اقدام جدی انجام نداده است.
کشورهای غربی به بهانه برقراری صلح وارد افغانستان شدند
اخلاقی معتقد است که پس از جنگ جهانی دوم اکثر کشورهای حاضر در آن جنگ، گرد هم آمده و جامعه جهانی را ایجاد کردند که صلح جهانی یکی از اهداف تشکیل این سازمان جهانی بود.
وی افزود: تمام اعضای این جامعه، به طور ظاهری خواستار صلح در جهان بوده و در هر کشوری که صلح پایدار نباشد، به در خواست مردم آن کشور نیروی نظامی میفرستند که افغانستان هم یکی از این کشورها است.
به اعتقاد این کارشناس افغان، پس از آن که کشورهای غربی به بهانه صلح، نیروی نظامی به افغانستان فرستادند و در عرصههای سیاسی نیز حضور گسترده یافتند به اهداف جامعه جهانی عمل نکردند، زیرا اگر آنها به اهداف جامعه جهانی عمل میکردند، تا کنون صلح در افغانستان نهادینه می‌شد.
کشورهای غربی و اهداف
به گفته وی، هدف آمریکا در افغانستان نهادینه شدن صلح در این کشور نیست، بلکه تعقیب اهداف آن کشور در منطقه است.
اخلاقی تصریح کرد: آمریکا در آسیا و منطقه برخی از کشورها مانند جمهوری اسلامی ایران، چین، هند و روسیه را رقیب خود دانسته و حضور در افغانستان و منطقه را تهدیدی جدی بر علیه این کشورها میداند.
این عضو پارلمان افغانستان معتقد است که اگر آمریکا در راستای صلح افغانستان اقدامات جدی میکرد، دیگر بهانهای برای حضور در افغانستان و منطقه نداشتند.
وی اظهار داشت: آمریکا و کشورهای غربی به هر بهانه و هر بهایی میخواهند در افغانستان باقی بمانند، زیرا افغانستان بهترین گزینه برای دست یافتن به اهداف بلند مدت آن کشورها است.
تداوم حضور کشورهای خارجی وابسته به نظام آینده افغانستان است
به اعتقاد اخلاقی، نیاز ادامه حضور نیروهای خارجی در افغانستان وابسته به نظام آینده افغانستان است که قرار است پس از انتخابات ریاست جمهوری سال آینده روی کار آید.
وی افزود: بستن پیمان با کشورهای خارجی برای افغانستان یک ضرورت اساسی است، اما هر پیمان که با کشورهای خارجی به امضا میرسد باید به مصالح هر 2 طرف باشد.
این عضو پارلمان افغانستان معتقد است که اگر افغانستان با کشورهای خارجی پیمان‌ها و توافق نامهها را به امضا نرساند، امکان وقوع جنگهای داخلی در این کشور وجود دارد.
اخلاقی در ادامه خاطر نشان کرد: دولت آینده افغانستان با هر کشور که پیمان میبندد، باید منافع ملی افغانستان و ضرورت پیمان را در نظر بگیرد، تا موجب آن نشود که آن پیمان‌ها بر ضد امنیت، صلح و استقلال افغانستان تمام شود.
اسنادی و شواهدی مبنی بر تمویل و تجهیز طالبان توسط کشورهای غربی وجود دارد
اخلاقی در ادامه گفت: آمریکا و دیگر کشورهای غربی که در افغانستان نیروی نظامی دارند، با آنکه در روند صلح این کشور اقدام جدی نکرده‌اند، اما اسنادی و شواهدی وجود دارد که آنها با مخالفان مسلح دولت افغانستان و طالبان ارتباط داشته و آنها را تأمین و تجهیز میکنند.
وی به اسناد و شواهدی اشاره کرد که نشان می‌دهند مخالفان مسلح دولت افغانستان مخصوصاً طالبان توسط این کشورها تجهیز شده‌اند مقامات نظامی افغان و دیگر دولت‌مردان افغان بارها در این رابطه اظهاراتی بیان داشته و آن را آشکارا اعلام کردهاند.
به اعتقاد این نماینده پارلمان افغانستان، با آ نکه اسناد و شواهدی توسط مسئولان امنیتی افغان و برخی مقامات افغان ارائه شده، اما دولت افغانستان و کشورهای عضو ناتو هیچ پاسخی به این اظهارات نداشته‌اند که نشانگر حقیقت این اظهارات است.
با این حال، اکثر مردم افغانستان نیز معتقدند که آمریکا در 12 سال گذشته هیچ گاه در راستای صلح این کشور تلاش نکرده ، بلکه با توجه به اظهارات برخی مسئولان امنیتی و مقامات افغان این امکان را نیز به آمریکا میدهد که آن کشور گروههای تروریستی را در افغانستان تجهیز کند.
اهداف ایجاد «شورای عالی صلح افغانستان»
وی در بخش دیگری از سخنان خود درخصوص شورای عالی صلح گفت: دولت افغانستان به این نتیجه رسید که باید شورایی تشکیل دهد که این شورا بتواند مخالفان مسلح دولت را به پای میز مذاکره بکشاند و دولت شورای عالی صلح را با انگیزه پیروزی در این راستا ایجاد کرد.
این نماینده پارلمان افغانستان، افزود: ایجاد شورای عالی صلح افغانستان در حقیقت تنها یک سری از امیدواریهای دولت و ملت افغانستان بود که این شورا بتواند صلح را در افغانستان نهادینه کند، اما به زودی مشخص شد که این شورا قادر به نهادینه کردن پدیده صلح در افغانستان نیست.
شورای عالی صلح افغانستان نتوانست رضایت طالبان را جلب کند
اخلاقی در ادامه گفت: شورای عالی صلح افغانستان بخشی از دولت این کشور است و به همین دلیل افراد رأس آن را دولت‌مردانی تشکیل دادند که همواره مورد مخالفت طالبان قرار داشتند.
به اعتقاد این کارشناس افغان، پیوستن طالبان به دولت و یا شورای عالی صلح افغانستان هیچ فرقی نداشت، زیرا پیوستن به هر 2 یکی بود و شورای عالی صلح هیچ برتری نسبت به دولت این کشور نداشت.
این عضو پارلمان افغانستان اظهار داشت: طالبان معتقدند که اگر قرار بود که آنها به دولت افغانستان بپیوندند باید این اقدام در 10 سال اول آغاز به کار دولت افغانستان صورت میگرفت.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: با توجه به ترکیب اعضای شورای عالی صلح و عدم توجه طالبان به این شورا، این شورا نتوانست رضایت طالبان را جلب کرده و آنها را به پای میز مذاکره با دولت افغانستان بکشاند.