آمریکای لاتین، دوازده شهر به عنوان میزبان درگیر پذیرایی از این جمعیت خواهند بود و البته سایر نقاط کشور برزیل نیز در قالب تورهای مسافرتی با توجه به پارکهای ملی و منابع جنگلی بکر خود این مسافران را به سمت خود خواهند کشید.
در کنار زیبایی‌های برزیل، مشکلات زیادی اما وجود دارد و دولت این کشور این روزها به شدت نگران بازتاب لو رفتن برخی کاستی‌ها و دردهای پنهان در برزیل است. حضور هزاران خبرنگار بین‌المللی در کشور برزیل می‌تواند برای مقامات و حکام این کشور دردسرساز باشد، نمی‌شود حقیقت را پنهان کرد و البته پیکره این حقیقت کاملاً سیاه نیست و برزیل برگ برنده‌های خاص خودش را دارد.
آزادی بیان در برزیل نسبت به برخی کشورهای همسایه در آمریکای جنوبی اوضاع نسبتاً بهتری دارد و مقامات این کشور به خود حق می‌دهند درباره تعدد روزنامه‌های روی دکه، سینماهای آزاد و بها دادن به امر آموزش و پرورش و بهداشت در سالهای اخیر تبلیغ کنند و به گردشگران فخر بفروشند، اما این تلاش چند ساله آنقدر کافی نبوده که زخم قدیمی برزیل در بخش بهداشت، آموزش و فرهنگ را التیام بخشد.
مشکل کم آبی در برزیل به خصوص در 2 سال گذشته بسیار جدی شده و تلویزیون دولتی این کشور بارها در خصوص جیره‌بندی آبی که البته چندان بهداشتی و سالم نیست، هشدار داده است. بیماریهای عفونی که در 2 عرصه باکتریال و ویروسی آب را به عنوان بخشی از چرخه تداوم حیات خود انتخاب می‌کنند در چنین شرایطی به دنبال میزبانهای مناسبتری می‌گردند و چه میزبانانی بهتر از حیوانات سکنی گزیده در شهرهای بزرگ برزیل و البته خود شهروندان!
در جریان برگزاری جام جهانی، فیفا طبق سنت قدیمی مسئولیت آب آشامیدنی به صورت محدود را عهده دار شده و شاید در کنار 12 استادیوم در نظر گرفته شده، شاهد بوفه‌هایی باشیم که آب آشامیدنی 2 کمپانی مشهور آلمانی و فرانسوی را به فروش می‌رسانند اما این چند بوفه پاسخگوی مسافران جام جهانی نیست.
از طرفی مراکز بیمه‌های مسافرتی منتظر گزارش سازمان جهانی بهداشت هستند، تا بیماریهای ناشی از مصرف آب آلوده در برزیل به تایید برسد و هزینه درمان بیماریهای گوارشی ناشی از این موضوع را از چتر بیمه خود حذف کنند.
خشکسالی اصلی در ایالت سائوپائولو رخ داده و کارشناسان بر این باورند که سائوپائولو تا چند سال آینده با همین وضعیت آب و هوا نمی‌تواند کمبود آب منطقه خود را جبران کند. در برخی مناطق این میزان به کمتر از 15 درصد از سطح طبیعی آب رسیده و این یعنی فراتر از حد هشدار و خطر.
واگنر ریبیرو، استاد اکولوژی دانشگاه سائوپائولو در این باره می‌گوید: در جریان جام جهانی 2014 بیش از پیش به اهمیت این موضوع پی خواهیم برد و همگان بر این خطر بزرگ اشراف پیدا خواهند کرد، آب آشامیدنی که در قالب بطری‌های آب معدنی از آلمان و فرانسه به برزیل آورده می‌شود بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته و هدف وارد کننده تنها سود مالی است، مشخص است که طرف آلمانی به فکر تامین نیاز بهداشتی و رفع مشکل تشنگی مسافران نیست و تعهدی در قبال تعداد این بطری‌های آب معدنی نخواهد داشت، در نهایت این دولتمردان برزیل هستند که باید پاسخگوی مردم معترض خود باشند.
بیش از 140 شهر در برزیل در 2 ماه گذشته با سهمیه‌بندی آب مواجه شده‌اند و مردم کم کم برای تهیه آب به حومه شهرها سفر می‌کنند و تحت شرایطی ناامید کننده و کاملاً غیر بهداشتی آب را به منازل خود، رستورانها و مراکز خرید منتقل می‌کنند، آبی که با آن ظروف رستورانها شسته خواهد شد و بسیاری از محصولات غذایی خانگی که در اطراف استادیوم‌ها به فروش خواهد رسید با آن تماس خواهند داشت.
ریموند کولیت و کریستینا سیودون، 2 محقق و خبرنگار بخش علمی بلومبرگ، در تازه‌ترین مقاله خود نسبت به کمبود آب در برزیل 2014 هشدار جدی داده و معضل بیماریهای عفونی و مسری از طریق رطوبت را بسیار هولناک و جدی توصیف کرده‌اند.
در این مقاله به حداقل‌های استاندارد در زمان برگزاری جام جهانی اشاره شده که برزیل برای رعایت آنها دچار مشکل خواهد بود، به عنوان مثال نزدیک به 8 فرودگاه بین‌المللی برزیل حق قطع جریان آب را ندارند و این مراکز مهم باید همواره آب آشامیدنی در اختیار داشته باشند.
از طرفی هتلهای بزرگ و کوچک در برزیل به هیچ وجه به جیره بندی آب فکر نمی‌کنند و حاضرند با افزایش کرایه هتل خود، آب بیشتری از تانکرها خریداری کنند تا مسافران خود را از دست ندهند.
مصرف برق نیز در این دوره بسیار بالا خواهد بود و برای گرم و سرد نگه داشتن آب در هتلها و استخرها برق بسیار زیادی مصرف خواهد شد.
مشکل بزرگ دیگر استعفای گاه و بیگاه بیش از 850 هزار کارمند رسمی سازمان آب و فاضلاب شهری در برزیل است که به علل مختلف از جمله کم بودن میزان دستمزد دست به استعفای گروهی می‌زنند و مشکلات بسیار زیادی را برای مقامات برگزار کننده جام جهانی 2014 برزیل فراهم می‌کنند.