مودی راهول گاندی را شکست داد که خانواده او در حدود شصت سال قدرت سیاسی را در هند را به دست داشت. مودی سیاست را از ایالت گجرات هند آغاز نمود و سیری ترقی را نیز در همان ایالت پشت سر گذاشت. مودی ظرفیت بالای مدیریتی خود را نیز در ایالت گجرات نشان داد. او ظرفیت سرمایه گذاری گجرات را بالا برد و سرمایه های زیادی را جذب کرد. نیندرا مودی با ایده اقتصادی خود وارد کارزار های انتخاباتی هند شد. طرح ها و ایده های اقتصادی او باعث پیروزی وی گشت. نیندرا اگر چه به لحاظ مذهبی تا حدودی رادیکال و تندرو دانسته می شود اما باورهای مذهبی او باعث کاهش آراء او نگردید. نیندرا فرد از طبقه متوسط نیست. او فرزند یک سماوارچی بوده است که بعدا چای فروشی می کرد. با این حال دموکراسی و جامعه متکثر هند این ظرفیت را پیدا کرده است که یک چای فروش را نخست وزیر سازد.
نیندرا مودی در طول کارنامه سیاسی خود نقطه ضعفی هم دارد. او در سال 2002 در تنش ها میان هندو ها و مسلمانان در ایالت گجرات نقش منفی داشت. او در صدد آن بر نیامد تا تنش و شورش را بخواباند. به همین خاطر ایالات متحده آمریکا از صدور ویزا به او امتناع کرد و بریتانیا روابط خود را با او قطع کرد.رویداد سال 2002 باعث شد که مسلمانان هند نیز او دل خوش نداشته باشد و در طول کارزار های انتخاباتی از او حمایت نکند. با همه این ها نیندرا مودی در یک رقابت دموکراتیک پیروز شده است و قدرت سیاسی را به دست گرفته است. آنچه مربوط به افغانستان می شود این است که روابط افغانستان و هند با پیروزی او چگونه خواهد شد. آیا روابط افغانستان و هند مانند گذشته ادامه خواهد داشت. آیا نیندرا مودی بر توافق حکومت افغانستان و حکومت قبل از خود صحه خواهد گذاشت.
حکومت افغانستان در سال های اخیر از کشور های مختلف خواهان حمایت ارتش افغانستان شده بود. حامد کرزی رئیس جمهوری افغانستان از حکومت هند، چین و روسیه خواسته بود که ارتش افغانستان را در بخش آموزش و تجهیزات کمک کند اما این کشور ها از کمک به ارتش افغانستان به خاطر شکرآب نشدن روابط شان با کشور های غربی و کشور های همسایه شان طرفه رفته بود. چین و روسیه تا اکنون حاضر به کمک نشده است. هند اما، بعد از مذاکرات زیاد و بعد از حمله شدن روی قونسلگری و سفارت شان در افغانستان حاضر به کمک ارتش افغانستان شد. هند متعهد شده بود که ارتش افغانستان در بخش آموزش و تجهیزات جنگی سنگین موجهز خواهد کرد.افغانستان در حالی از هند خواهان کمک شده بود که روابط حکومت افغانستان با ایالات متحده آمریکا تا حدودی سرد شده بود. به همین منظور حکومت افغانستان در صدد جلب کمک کشور های دیگر برآمده بود.
هند زمانی حاضر به کمک به حکومت افغانستان شد که حملات بر سفارت هند در کابل اتفاق افتاد. هند ریشه حملات را در پاکستان، دشمن دیرینه خود نسبت داد. در عین حال افغانستان نیز، انتقاد های بر حکومت پاکستان مبنی بر جای دادن ترویست ها و دهشت افکنان وارد نمودند. بنابراین انگیزه اصلی هند برای کمک به ارتش افغانستان عملکرد های پاکستان بوده است. هند بعد از خروج نیرو های بین المللی افغانستان از نفوذ پاکستان در افغانستان هراس دارد. به همین خاطر در صدد آن است تا روابط نزدیک با حکومت کابل داشته باشد. از این زوایه به نظر می رسد که حکومت ناندرا مودی حمایت ها و کمک های خود را به حکومت افغانستان ادامه دهد.
کمک هند به ارتش افغانستان با دید منفی از سوی حکومت پاکستان نگریسته می شود. روابط هند و پاکستان اگر چه پر تنش بوده است اما کمک حکومت هند به افغانستان و نفوذ بیشتر این کشور به افغانستان باعث تحریکات بیشتر حکومت پاکستان علیه هند می شود. حکومت پاکستان ممکن یک سری اقدامات تخریب کارانه در افغانستان و هند روی دست بگیرد که در نتیجه باعث فشار بر حکومت هند گردد تا از کمک ارتش افغانستان منصرف شود.
همان طور که متذکر شدیم ناندرا مودی با شعار اقتصادی وارد کارزار های انتخاباتی شده بود و هند یکی از کشور های قدرتمند اقتصادی در جهان می باشد. این کشور نیازمند بازار برای فروش محصولات خود می باشد. افغانستان می تواند بازار نفوذ هند باشد. از این جهت احتمال آن می رود که حکومت جدید هند روابط خود را همچنان با افغانستان به شکل سابق ادامه دهد و کمک های خود را در بخش نظامی و اقتصادی و بازسازی افغانستان ادامه دهد.
اما از آنجایی که ناندرا مودی از طبقه فقیر هند برخاسته است احتمال آن می رود که بازنگری جدی در سیاست خارجی خود داشته باشد. زیرا طبقه فقیر و پایین جامعه هند همیشه قربانی سیاست های حکومت بوده است. تنش ها میان هند و پاکستان بیش از آن که دامن طبقه متوسط و سرمایه دار این جامعه را بگیرد، بیشتر دامن طبقه فقیر این کشور را گرفته است. ناندرا مودی به خاطر برخاستن از طبقه فقیر جامعه با درد ها و رنج های مردم فقیر هند آشنا است. احتمال دارد که او تجدیدی در سیاست داخلی و خارجی خود نماید. در سیاست خارجی این احتمال وجود دارد که ناندرا مودی با پاکستان وارد گفتگوی جدی شود و تنش های موجود را حل نماید. اگر از زاویه نگاه کنیم، احتمال آن می رود که هند کمک های خود را به افغانستان کاهش دهد و بیشتر سیاست خود را معطوف به بالا بردن سطح زندگی مردم هند نماید. در صورت احتمال دوم افغانستان نیازمند آن است تا گزینه های دیگری برای تجهیز ارتش افغانستان باشد. تا در آینده ارتش 370 هزار نفری بدون تجهیز نماند.
افغانستان اما، از جهت دیگر می تواند روابط گسترده با هند داشته باشد. حکومت هند به هر پیمانه سیاست معطوف به بالا بردن سطح زندگی مردم نماید نیازمند روابط اقتصادی با کشور های دیگر می باشد. زیرا در عصر کنونی وابستگی شدید به لحاظ اقتصادی میان کشور های مختلف شکل گرفته است. به گونه ای که نمی تواند بدون روابط اقتصادی با کشور های دیگر رشد اقتصادی خود را حفظ نماید. بنابراین افغانستان می تواند هند را تشویق به سرمایه گذاری بیشتر در افغانستان نماید. روابط اقتصادی با هند می تواند سود بیشتر و پیوند بیشتر میان این دو کشور به وجود آورد.
بنابراین با روی کار آمدن حکومت جدید در هند دو احتمال در روابط این دو کشور وجود دارد. حکومت جدید ممکن است به خاطر دشمنی دیرینه با پاکستان و جلوگیری از نفوذ پاکستان ارتش افغانستان را کمک نماید و اسلحه سنگین در احتیار ارتش افغانستان قرار دهد. اما احتمال دیگر این است که ناندرا مودی توجه بیشتر روی سیاست های داخلی و بالا بردن سطح رفاه مردم هند نماید و روابط خود را با افغانستان تنها در چارچوب اقتصادی گسترش دهد.