در حالیکه هنوز کمیسیون انتخابات هیچ آمار و ارقامی درباره نتایج ابتدایی دور دوم اعلام نکرده است، حامیان جناب اشرف غنی احمدزی برای خود جشن پیروزی گرفته اند و مدعی هستند که حتی اگر ادعاهای داکتر عبدالله مبنی بر تقلب صحیح هم باشد، باز این ما هستیم که بیشترین رای را آوردیم.
خود جناب اشرف غنی نیز در برخی از این محافل که به عنوان جشن پیروزی برگزار می شود، سخنانی ایراد کرده و خواندنش خالی از لطف نیست.
اشرف غنی احمدزی نامزدی که زورش از زور مردم بیشتر بود گفته است: تلاش و همکاری اقتصادی نهادهای کشور مطلوب است و من همه جانبه روی آن سرمایه گذاری خواهم کرد. اگر حاکمیت ملی ما در خطر باشد با تمام قدرت از حاکمیت ملی خود دفاع می کنم. تا همسایگان به حاکمیت ملی ما احترام نگذارند و مناسبات بین دو دولت محوری نشود مشکلات افغانستان همچنان حل ناشده باقی می ماند. طوری باید با همسایگان خود به تفاهم برسیم که فرانسه و جرمنی بعد از جنگ جهانی دوم رسیدند. خوشبختانه قشر سیاسیون پاکستان به این نتیجه رسیده اند که ثبات در افغانستان و ثبات در پاکستان لازم و ملزوم یکدیگرند ولی هنوز قشر نظامی به این نتیجه نرسیده اند.
ابتدا باید ثابت کنیم که می توانیم کشور خود را از خطر حفظ کنیم و بعد از آن با همسایگان موافقتنامه ی همکاری و نظامی در برابر خطرات و تهدیدات مشترک امضا نماییم. من به عنوان کسی که در مذاکرات گروه افغانستانی روی این پیمان با گروه امریکایی حضور داشت و از تمام موارد پیمان آگاهی کامل دارد می گویم که قبلاً حق استعمال مشروع نیروی امنیتی خارجی توسط قطعنامه ی شورای امنیت ملل متحد صورت می گرفت و بعد از امضای قرارداد، انحصار تصمیم گیری در استعمال مشروع نیروی امنیتی به دست مقامات افغانستان قرار می گیرد.
اهداف من با اهداف کرزی تفاوت ندارد. گفتگوی صلح و ایجاد پایدار آن از سوی من پیگیری خواهد شد تا به نتیجه برسد. دوم، نوع استعمال قوای خارجی بر اساس این موافقتنامه در چارچوب قانون قرار می گیرد. سوم، در حال حاضر قوای امنیتی ما نیاز شدید به 5/36 میلیارد دالری دارد که برای نه سال آینده در قرارداد امنیتی نهفته است. چهارم، خطرات مشترکی که افغانستان و سایر کشورهای دنیا را تهدید می کند که همکاری همه جانبه با کشورهای منطقه و دنیا را می طلبد تا جایی که دیگر نیازی به حضور نیروهای بین المللی در کشور ما نباشد.
یکی از شرایط بوجود آورنده ی صلح این است که مناسبات بین المللی خود را به شکلی تحکیم و مدیریت کنیم تا هویت ما زیر سوال نرود و بلاخره به مذاکراتی برسیم که بعد منطقوی صلح تغییر کند. با رهبری حکومت توسط من بعد داخلی صلح تامین می شود و بعد منطقوی را نیز امیدوارم که تغییر بدهم.
حمایت از تروریزم مانند شمشیر دولبه است و همواره کشورهای حمایتگر خود را نیز مورد تهدید قرار می دهند. در این جا باید یک توافق همگانی صورت بگیرد و کشورهای منطقه و دنیا را قانع بسازیم که دیگر از سازمان های تروریستی استفاده ی ابزاری صورت نگیرد. این تغییر دیدگاه زمان می برد تا به توافق و تفاهم برسیم.
ما از اعمالی که در گذشته در استفاده ی ابزاری از تروریزم در ابزار فشار بر کشورهای دیگر روی داده است باید جلوگیری کنیم. ما به دولت های قوی در منطقه نیاز داریم که در برابر خطرات مشترک مانند نهادهای غیردولتی که به نظام های دولتی عقیده ندارند با یکدیگر همکاری داشته باشند.
دوم، افغانستان محور ارتباط دنیا و منطقه است، زیرا خطراتی که فعلاً از این منطقه دنیا را مورد تهدید قرار می دهد بسیار جدی است. ما از این مساله می توانیم در تحکیم روابط خود با سایر کشورهای منطقه استفاده نماییم.
در قسمت دوم ما نیاز به تغییر نوع همکاری به اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی داریم تا به عنوان یک نقطه ی مرکزی و قلب آسیا مطرح شویم و نقش بارزی در منطقه ی آسیا که محور تحول است ایفا نماییم.
تمامی این سخنان جناب اشرف غنی که دیکته شده مشاوران غربی اش می باشد، کاملا صحیح و درست می باشد و در دید اول بیانگر شخصیتی متفکر و دلسوز است، اما آیا بی اعتنایی به آرای مردم، همکاری با متخلفین و همدستی با خارجی ها برای ایجاد تقلب راه رسیدن به اهداف نیکو می باشد.