کابلوف در عین حال از رایزنی مسکو با پکن و دهلی نو برای برگزاری نشستی در سطح وزرای خارجه در اوریل با محوریت افغانستان سخن گفته است. این اظهارات کابلوف بر خلاف همراهی ۱۵سال گذشته مسکو با واشنگتن در زمینه افغانستان است و این سوال را مطرح می‌کند که روسیه چه تغییری در سیاست خود در قبال افغانستان ایجاد خواهد کرد؟ نگاهی به استراتژی جدید امنیت ملی روسیه تا حدی به این سوال پاسخ می‌دهد. براساس این سند، حضور ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه و حتی حیاط‌خلوت آن (آسیای مرکزی) برای مسکو نگران‌کننده است. وجه دیگر نگرانی حضور داعش در خاک افغانستان و امکان استفاده برخی کشورها از آن برای انتقال بی‌ثباتی به آسیای مرکزی است. لازم به ذکر است که اوضاع کشورهای آسیای مرکزی بر اثر جو دیکتاتوری و اختناق، حکم انبار باروت را دارند و نفوذ داعش اوضاع اسفباری را در نزدیکی مرزهای روسیه رقم خواهد زد. بر این اساس، به‌نظر می‌رسد که مسکو با درک این خطر، طبق استراتژی امنیت ملی خود دست به اقداماتی پیشگیرانه زده است. همکاری‌های نظامی با کشورهای آسیای مرکزی از جمله اقداماتی است که مسکو در درون قلمرو متحدان خود انجام داده‌است اما روسیه به این اکتفا نکرده و در خاک افغانستان طالبان را به‌عنوان متحدی قابل‌اتکا برای خود برگزیده است. هر‌چند گزینه‌های دیگری همچون استفاده از ظرفیت فرماندهان جهادی مستقر در شمال مانند عطا‌محمد نور و عبدالرشید دوستم هم مطرح بوده اما روسیه از بین گزینه‌های موجود، طالبان را به‌عنوان متحد خود برگزیده است. ارتباطات مخفیانه طالبان و روسیه از دیرباز در رسانه‌ها مطرح بوده و براساس رسانه‌های معتبر، منابع اطلاعاتی هند و پاکستان هم این روابط مخفی را تایید کرده‌اند. با این وجود اعتراف اخیر ضمیر کابلوف در گفتگو با اینترفاکس درباره ایجاد کانال ارتباطی بین روسیه و طالبان و تأکید بر این که هر دوجناح منافع مشترکی در قبال مبارزه با داعش دارند، مهر تاییدی بر این روابط است. هر‌چند کابلوف درباره برقراری ارتباط بین روسیه و طالبان محتاطانه صحبت کرد اما به تازگی یک مقام امنیتی آمریکا در گفتگو با بخش خبری سایت یاهو اظهاراتی بیان داشته که از گستردگی و عمق رابطه طالبان و روسیه حکایت می‌کند. به‌گفته وی نتایج تحقیق اطلاعات آمریکا درباره سقوط کندز تکان‌دهنده است. در نتیجه این تحقیق به‌دست آمد که جنگجویان طالبان مستقر در شمال به سلاح‌های جدید روسی مجهز شده‌اند. همچنین نظامیان روس اردوگاه‌های آموزشی برای طالبان در خاک تاجیکستان تدارک دیده‌اند. این مقام اطلاعاتی آمریکا تأکید می‌کند که جای شک و تردیدی باقی نیست که طالبان برای عملیات نظامی در شمال افغانستان توسط روسیه کمک می‌شود تا منطقه حایلی در این حوزه جغرافیایی در مقابل داعش ایجاد شود. نگاهی به نقشه شمال افغانستان نشان می‌دهد که اغلب مناطق شمالی استان‌های بدخشان، تخار و کندز که هم‌مرز تاجیکستان می‌باشند، محدوده فعالیت طالبان است. در بلخ به‌دلیل امنیت و از سویی توان نظامی ازبکستان، خطر نفوذ به آسیای مرکزی کم است اما در استان‌های جوزجان و فاریاب که هم‌مرز ترکمنستان هستند نیز این منطقه حایل ایجاد شده‌است. مسکو به این اطمینان‌خاطر رسیده است که طالبان در برابر داعش و متحدان محلی آن مانند انصاراله تاجیکستان، حرکت اسلامی ازبکستان و حرکت ترکستان شرقی خواهند ایستاد. نبردهای خونین طالبان با داعش و حرکت اسلامی ازبکستان در چند ماه گذشته این اطمینان‌خاطر را برای مسکو فراهم کرده‌است. نیروهای داعش مستقر در افغانستان را کمتر از ۷هزار نفر بیان کرده‌اند. اگر بازگشت احتمالی هزاران جنگجو از سوریه را هم به آن افزود؛ کافی است بخش اندکی از آنان موفق شوند در آسیای مرکزی رسوخ کرده و هسته‌های اولیه را شکل دهند. جو ملتهب و نیازمند به تغییر آسیای مرکزی پذیرنده هر جریانی ولو داعش است و این امر سبب شده که مسکو از روی ناچاری دست اتحاد به سوی طالبان دراز کند. به‌نظر می‌رسد، تا زمانی که مسکو از طالبان مستقر در شمال پشتیانی کند، راندن این شبه‌نظامیان از استان‌های شمالی کار آسانی نخواهد بود. راه چاره این است که دولت افغانستان توانمندی و شفافیت خود را برای مبارزه با داعش به اثبات برساند تا مسکو به‌جای طالبان، به نیروهای امنیتی افغانستان اتکا کند.